Czy wyobraźnia może być narzędziem uważności? Czy piękno codzienności może być punktem wyjścia do autorefleksji, terapii i bliskości z drugim człowiekiem?
W książce Od realności do wyobraźni nie znajdziemy gotowych odpowiedzi. Znajdziemy za to pytania, obrazy, rytm i ciszę. I propozycje – bardzo konkretne – jak wrócić do siebie poprzez świat rzeczy prostych.
Co czyni tę książkę wyjątkową?
➝ To nie jest tylko zbiór ćwiczeń – to filozofia obecności
Autorzy nie uczą uważności jako techniki. Uczą jej jako jakości bycia. Każde ćwiczenie – od pracy z przedmiotami po obserwację codzienności – jest zakorzenione w refleksji nad tym, co znaczy widzieć naprawdę.
„To, co widzę, zależy od tego, w jaki sposób patrzę i jak długo to robię.”
➝ Estetyka, metafora i ruch wewnętrzny
Zachwyca podejście do pracy z ciałem i przedmiotami jako zmysłowego mostu między „tu i teraz” a światem wewnętrznym. Ćwiczenia nie są nachalne – są zaproszeniem. Ich piękno tkwi w prostocie i otwartości.
„Zobaczyć świat w ziarenku piasku… W godzinie – nieskończoność czasu.”
➝ Choreografia uwagi
To jedno z najpiękniejszych określeń, jakie padły w tej książce. Uwaga jako taniec, który pozwala przechodzić od części do całości, od ciała do relacji, od skupienia do obecności.
„Trzeba mieć wyczucie, kiedy można ruszyć dalej. […] Roztańczona uwaga to coś krańcowo odmiennego od maszerującej pompatycznie nudy.”
➝ Nacisk na polisensoryczność i integrację doświadczeń
Autorzy podkreślają wagę doświadczania świata wszystkimi zmysłami – jako sposobu na ucieleśnione rozumienie, które angażuje nie tylko głowę, ale i ciało, pamięć, emocje. Przykłady? Praca z kamieniem, z dźwiękiem, z zapachem chleba.
„Rób NIC i uwolnij się od natłoku COŚROBSTWA.”
Dla kogo jest ta książka?
- dla osób prowadzących warsztaty rozwojowe, edukacyjne i terapeutyczne,
- dla psychologów, nauczycieli, terapeutów i arteterapeutów,
- dla każdej osoby, która szuka punktów zatrzymania w przebodźcowanym świecie.
Potencjał zastosowania podczas wrześniowego wyjazdu Koła Profundum Mentis:
Zawarte w książce ćwiczenia i fragmenty tekstów aż proszą się o twórcze rozwinięcie w plenerze. Mogą stać się:
- wprowadzeniem do praktyki uważności z naturą,
- punktem wyjścia do pracy z metaforą i ruchem,
- formą wspólnego szukania piękna, ciszy i sensu.
Wśród inspirujących pomysłów na zajęcia, które możemy zainspirować się podczas wyjazdu:
- „kamień i kręgi” – jako ćwiczenie uważnego wpływu,
- „oglądanie” jako sztuka widzenia – przez przedmioty codziennego użytku,
- „niecodzienna codzienność” – czyli zatrzymanie się w pozornie zwykłym momencie.
Na zakończenie – cytat, który został we mnie najdłużej:
„Zacznijcie od zadania sobie pytania: czy umiem podejmować decyzje? W jaki sposób podejmuję decyzje? To, jak podejmujecie decyzje, wiele mówi o waszej osobowości.”
“Od realności do wyobraźni” to książka, która nie moralizuje, nie daje gotowych odpowiedzi. Zamiast tego daje przestrzeń. Przestrzeń do myślenia, oddychania i bycia. A może – do powrotu do siebie.
